Ostatni oddech słońca przynosi wiatr  
Pod złotą łunę, pod świata płonący dach  
Znad rzeki wspomnień obraz unosi się  
Dom twój daleki zgubiony dawno gdzieś  

A E A  
A fis E  
D h fis  
A D E D  
A D A E

Z dala od bliskich, w nieznane rzucił los  
W gwarze tajemnic brzmi nowy, nieznany głos  
Znad rzeki wspomnień obłok unosi się  
Dom twój daleki zgubiony dawno gdzieś  

A E A  
A fis E  
D h fis  
A D E D  
A D A E

Wyciągnij dłonie i chwyć marzenie  
Ono rozproszy złe losów cienie  
Niechaj nadziei skrzydła białe  
Z powrotem niosą Cię, jak wiatr  

E D A  
E D A  
E D A  
h A D E  
A D A E

I wtedy czujesz, jak dobrze może być  
Kiedy bezpiecznym snom już nie zagraża nic  
Znad Rzeki Wspomnień księżyc odsuwa mgłę  
Dom Twój daleki znowu odpływa gdzieś  

A E A  
A fis E  
D h fis  
A D E D  
A D A E

Wyciągnij dłonie i chwyć marzenie  
Ono rozproszy złe losów cienie  
Niechaj nadziei skrzydła białe  
Z powrotem niosą Cię, jak wiatr  

E D A  
E D A  
E D A  
h A D E  
A D A E