Posłuchajcie ludzie opowieści mej,  
O butelce która pokochała mnie,  
Była piękna przeźroczysta,  
A na imię miała czysta,  
Ze czterdzieści procent miała może mniej

C C7  
F G C  
F G  
C a  
F G C

Wódko ma wódko ma wódko ma,  
Któż bez ciebie sobie w życiu radę da,  
Jesteś miła, chociaż żrąca,  
Ale dobra i pachnąca  
Ja bez ciebie nie potrafię dłużej żyć

C C7  
F G C  
F G  
C a  
F G C

Kiedy pierwszy raz poznałem zapach ten,  
To od razu zrozumiałem kocham cię,  
Wziąłem kielich drżącą ręką,  
Powiedziałaś mi butelko, powiedziałaś,  
Że ty także kochasz mnie

C C7  
F G C  
F G  
C a  
F G C

Wódko ma wódko ma wódko ma,  
Któż bez ciebie sobie w życiu radę da,  
Jesteś miła, chociaż żrąca,  
Ale dobra i pachnąca  
Ja bez ciebie nie potrafię dłużej żyć

C C7  
F G C  
F G  
C a  
F G C

Piję piwo, piję wino, czuję miód,  
Ale ciebie muszę uznać jako cud  
Cóż że rano leczy kaca,  
Gdy wieczorem smak powraca,  
Na melinach mogę tylko dostać cię

C C7  
F G C  
F G  
C a  
F G C

Wódko ma wódko ma wódko ma,  
Któż bez ciebie sobie w życiu radę da,  
Jesteś miła, chociaż żrąca,  
Ale dobra i pachnąca  
Ja bez ciebie nie potrafię dłużej żyć

C C7  
F G C  
F G  
C a  
F G C

Na tym nadszedł koniec opowieści mej,  
O butelce która pokochała mnie,  
Była miła przeźroczysta,  
A na imię miała czysta,  
Ze czterdzieści procent miała, może mniej

C C7  
F G C  
F G  
C a  
F G C

Wódko ma wódko ma wódko ma,  
Któż bez ciebie sobie w życiu radę da,  
Jesteś miła, chociaż żrąca,  
Ale dobra i pachnąca  
Ja bez ciebie nie potrafię dłużej żyć

C C7  
F G C  
F G  
C a  
F G C