G e G a C D G G7

Chwała najsampierw komu,  
Komu gloria na wysokościach?  
Chwała najsampierw tobie  
Trawo przychylna każdemu,  
Kraino na dół od Edenu.  
Gloria! Gloria!

G e  
G a C D G G7  
C D  
e  
C D C  
D G

Chwała tobie, słońce  
Odyńcu ty samotny,  
Co wstajesz rano z trzęsawisk nocnych,  
I w górę bieżysz, w niebo sam się wzbijasz  
I chmury czarne białym kłem przebijasz  
I to wszystko bezkrwawo - brawo, brawo  
I to wszystko złociście, i nikogo nie boli  
Gloria! Gloria in excelsis soli!

Z słońcem pochwalonym teraz pędźmy razem  
Na nim, na odyńcu galopujmy dalej.  
Chwała tobie, wietrze  
Wieczny, ty młodziku,  
Sieroto świata, ulubieńcze losu  
Od złego ratuj i kąkoli w zbożu  
Łagodnie kołysz tych co są na morzu  
Gloria! Gloria in excelsis eoli!

Z wiatrem pochwalonym teraz pędźmy społem  
Na nim, na koniku galopujmy polem.  
Chwała wam ptaszki śpiewające!  
Chwała wam ryby pluskające!  
Chwała wam zające na łące  
Zakochane w biedronce!

Chwała wam: zimy, wiosny, lata i jesienie  
Chwała temu co bez gniewu idzie  
Poprzez śniegi, deszcze, blaski oraz cienie,  
W piersi pod koszulą całe jego mienie!  
Gloria! Gloria!